Τρίτη 14 Απριλίου 2009

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ... ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ

«Καταρρίπτοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ καταφέραμε, οι Νεοέλληνες, να χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για την ανακαίνιση από την κατασκευή του έργου πριν από 120 χρόνια». (Απόσπασμα από το Ψήφισμα που εκδόθηκε ομόφωνα από τους Δήμους Διακοπτού και Καλαβρύτων με πρωτοβουλία του «Συλλόγου Φίλων Οδοντωτού»)

Μετά απ’ αυτό τι να προσθέσεις; Τα πολλά λόγια είναι φτώχια...

Ποιοι είναι οι υπεύθυνοι, που οι νέοι συρμοί του οδοντωτού Διακοπτού – Καλαβρύτων, αντί να εξυπηρετούν τους χιλιάδες ταξιδιώτες και να κρατούν ζωντανή κι ακμαία την οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, βρίσκονται εγκλωβισμένοι δύο χρόνια –σαν πουλιά– μέσα στα κλουβιά;

Αν υπάρχει αρμόδια ηγεσία στο Υπουργείο Μεταφορών ας απαντήσει, όχι σε μας, αλλά στους κατοίκους του Διακοπτού και των Καλαβρύτων.


Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

ΣΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ & ΣΤΟΥ ΜΙΜΗ


Αν είναι κάτι που έχω συνδέσει απόλυτα με το Διακοφτό είναι απ’ τη μια τα ουζάκια μπροστά στου Μίμη «του Παυλόπουλου» –όπως λέγεται το καφενείο του Δημήτρη Μακρή– κι απ’ την άλλη οι στολισμένοι καφέδες του Αντρέα του Ανδρικόπουλου.

Απέναντι απ’ το σταθμό του Οδοντωτού και τα δυο φιλόξενα μαγαζιά, μ’ έχουν κερδίσει με τη ζεστασιά των ανθρώπων που τα έχουν και τα δουλεύουν χειμώνα – καλοκαίρι ακούραστα. Άνθρωποι χαμογελαστοί, ομιλητικοί, πρόσχαροι, συνεπείς επαγγελματίες και υπέρ του δέοντος λογικοί στις τιμές!

Οι συζητήσεις στα τραπεζάκια τους από τις πιο απολαυστικές στιγμές που περνάω στο όμορφο αυτό παραθαλάσσιο χωριό.

Στου Μίμη –που πρόσφατα ανακαίνισε πλήρως το μαγαζί και του έδωσε χρώμα και ζεστασιά– δεν προλαβαίνω να καθίσω, πότε ο ένας και πότε ο άλλος οι απλοί άνθρωποι του χωριού, που τυχαίνει να βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στο καφενείο, αρχίζουν τα κεράσματα. Και το ένα κέρασμα φέρνει το άλλο κι η μια πολιτική κουβέντα την άλλη κι ο ένας φίλος τον άλλο γνωστό και γινόμαστε μια παρέα, μια συντροφιά. Με άλλες –πολλές φορές– απόψεις, διαφορετικές αντιλήψεις, αντίθετες ιδέες, με πολύ όμως καλή διάθεση, με μπόλικο χιούμορ και περισσευούμενη κατανόηση. Τα ουζάκια στου Μίμη –με το νόστιμο σπιτικό μεζέ απ’ τα χεράκια της Σπυριδούλας– είναι από τα πιο όμορφα που μου έχουν συμβεί κι εξακολουθούν να μου συμβαίνουν στο Διακοφτό!

Οι καφέδες στου Αντρέα –που το φινετσάτο και πανέμορφο μαγαζί του είναι πιο δίπλα προς τη γωνία– έχουν όχι μόνο άλλη γεύση και ποιότητα, αλλά και άλλο… σχέδιο! Μεγάλος μερακλής και καλλιτέχνης ο Αντρέας κάνει τον καπουτσίνο να μοιάζει με ζωγραφιά του… Ελ Γκρέκο και τον Νεσκαφέ με… τοιχογραφία από τη βασιλική του Αγίου Μάρκου! Τα γλυκά στα ψυγεία του πάντα προσεγμένα και φρέσκα, από πάστες και παστάκια μέχρι μπακλαβάδες και παγωτά είναι ολόγλυκιες προκλήσεις για τον ουρανίσκο!...

Αξίζει όσοι από σας βρεθούν για μια βόλτα στο χωριό ή περαστικοί για να ταξιδέψουν με τον οδοντωτό προς τα Καλάβρυτα, να δοκιμάσουν να καθίσουν για ένα ουζάκι ή έναν καφέ, είμαι βέβαιος ότι… θα με θυμηθούν


Η "ΝΕΑ ΠΝΟΗ" ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΠΕΝΤΕΛΗΣ

Εξαιρετική επιτυχία σημείωσε η πρόσφατη (29 Μαρτίου 2009) εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Διακοπτού «ΝΕΑ ΠΝΟΗ» στην Αθήνα, που περιελάμβανε παρακολούθηση της προβολής «Τα 7 Θαύματα του Κόσμου» στο Ευγενίδειο Ίδρυμα, το πασίγνωστο «Πλανητάριο», επίσκεψη στην Ιερή Μονή Πεντέλης και στη συνέχεια πλούσιο γεύμα σε γνωστή ταβέρνα της περιοχής.
Οι πολυάριθμοι εκδρομείς από το Διακοπτό και την Αθήνα που συμμετείχαν, έμειναν ενθουσιασμένοι από την επιλογή του Διοικητικού Συμβουλίου και μετά το τέλος της εντυπωσιακής προβολής στον ανακαινισμένο θόλο του Ιδρύματος, εξέφρασαν την πλήρη ικανοποίησή τους.

Εξαιρετικές εντυπώσεις άφησε και η ξενάγηση που πραγματοποιήθηκε στη συνέχεια στο «Κρυφό Σχολειό» και στους χώρους του Μοναστηριού της Πεντέλης από τον γλαφυρό Αρχιμανδρίτη πατέρα Τιμόθεο Κιλίφη.
Αργά το απόγευμα οι εκδρομείς πήραν το πούλμαν της επιστροφής προς το Διακοπτό και πολλοί απ’ αυτούς δεν παρέλειψαν να ενθαρρύνουν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου για να προγραμματίσουν σύντομα την επόμενη εκδήλωση!
Όμορφες πράγματι στιγμές και ευκαιρίες για τους ανθρώπους της περιφέρειας να γνωρίσουν από κοντά χώρους και εκδηλώσεις της Αθήνας, που έχουν έντονο το στοιχείο του πολιτισμού, της ιστορίας, αλλά και της παιδείας.