Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

ΣΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ & ΣΤΟΥ ΜΙΜΗ


Αν είναι κάτι που έχω συνδέσει απόλυτα με το Διακοφτό είναι απ’ τη μια τα ουζάκια μπροστά στου Μίμη «του Παυλόπουλου» –όπως λέγεται το καφενείο του Δημήτρη Μακρή– κι απ’ την άλλη οι στολισμένοι καφέδες του Αντρέα του Ανδρικόπουλου.

Απέναντι απ’ το σταθμό του Οδοντωτού και τα δυο φιλόξενα μαγαζιά, μ’ έχουν κερδίσει με τη ζεστασιά των ανθρώπων που τα έχουν και τα δουλεύουν χειμώνα – καλοκαίρι ακούραστα. Άνθρωποι χαμογελαστοί, ομιλητικοί, πρόσχαροι, συνεπείς επαγγελματίες και υπέρ του δέοντος λογικοί στις τιμές!

Οι συζητήσεις στα τραπεζάκια τους από τις πιο απολαυστικές στιγμές που περνάω στο όμορφο αυτό παραθαλάσσιο χωριό.

Στου Μίμη –που πρόσφατα ανακαίνισε πλήρως το μαγαζί και του έδωσε χρώμα και ζεστασιά– δεν προλαβαίνω να καθίσω, πότε ο ένας και πότε ο άλλος οι απλοί άνθρωποι του χωριού, που τυχαίνει να βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στο καφενείο, αρχίζουν τα κεράσματα. Και το ένα κέρασμα φέρνει το άλλο κι η μια πολιτική κουβέντα την άλλη κι ο ένας φίλος τον άλλο γνωστό και γινόμαστε μια παρέα, μια συντροφιά. Με άλλες –πολλές φορές– απόψεις, διαφορετικές αντιλήψεις, αντίθετες ιδέες, με πολύ όμως καλή διάθεση, με μπόλικο χιούμορ και περισσευούμενη κατανόηση. Τα ουζάκια στου Μίμη –με το νόστιμο σπιτικό μεζέ απ’ τα χεράκια της Σπυριδούλας– είναι από τα πιο όμορφα που μου έχουν συμβεί κι εξακολουθούν να μου συμβαίνουν στο Διακοφτό!

Οι καφέδες στου Αντρέα –που το φινετσάτο και πανέμορφο μαγαζί του είναι πιο δίπλα προς τη γωνία– έχουν όχι μόνο άλλη γεύση και ποιότητα, αλλά και άλλο… σχέδιο! Μεγάλος μερακλής και καλλιτέχνης ο Αντρέας κάνει τον καπουτσίνο να μοιάζει με ζωγραφιά του… Ελ Γκρέκο και τον Νεσκαφέ με… τοιχογραφία από τη βασιλική του Αγίου Μάρκου! Τα γλυκά στα ψυγεία του πάντα προσεγμένα και φρέσκα, από πάστες και παστάκια μέχρι μπακλαβάδες και παγωτά είναι ολόγλυκιες προκλήσεις για τον ουρανίσκο!...

Αξίζει όσοι από σας βρεθούν για μια βόλτα στο χωριό ή περαστικοί για να ταξιδέψουν με τον οδοντωτό προς τα Καλάβρυτα, να δοκιμάσουν να καθίσουν για ένα ουζάκι ή έναν καφέ, είμαι βέβαιος ότι… θα με θυμηθούν


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου